1. Capa on the attack
2. Capa on defence
3. Capa on exploiting imbalances
4. Capa on accumulating advantages
5. Capa on endings
Lakdawala gaat zo ver dat hij min of meer belooft dat
het bestuderen van dit boek zeker ratingpunten zal opleveren: hij zag zijn eigen
rating (op 51-jarige leeftijd) door het schrijven van dit boek bijna 90 punten
stijgen! Aan de slag dus, bord en stukken erbij en studeren maar. De tijd die
mij gegeven is dit boek te recenseren is tekort om een evt. stijging van mijn
ELO-rating te bewerkstelligen. Maar ik kan wel vertellen wat mijn ervaring is
met dit "move to move" formaat. Om te beginnen blijven de partijen van de
"Mozart van het schaken" buitengewoon indrukwekkend door hun schijnbare eenvoud
en grote helderheid, maar er zijn meer boeken over Capablanca die dat over het
voetlicht brengen. Ik prefereer zelf schrijvers die met wat meer distantie en
objectiviteit Capablanca's prestaties toelichten, maar je kunt natuurlijk ook
van Lakdawala's ongebreidelde enthousiasme houden. Lakdawala is er echter niet
in geslaagd is om een - zoveel mogelijk - constante moeilijkheidsgraad in de
vragen en opdrachten te bereiken. Dit varieert werkelijk van 1600 tot 2400
niveau. Triviale vragen over openingszetten worden afgewisseld door extreem
ingewikkelde eindspelposities, waar menig tegenstander van Capa zijn tanden op
stuk beet. Wat Lakdawala dan weer de kans geeft om breed uit te pakken over
Capa's kwaliteiten. En toch en toch: Capablanca's meesterwerken uitgelegd
krijgen door uitstekende trainer is een genot en nog leerzaam ook. Lakdawala mag
af en toe wat dweperig zijn, de uitleg die hij geeft is goed te volgen en dragen
enorm bij in het waarderen van Capa's meesterwerken. Ik kan me niet voorstellen
dat Willy Hendriks het hiermee oneens kan zijn. Laat ik het zo samenvatten: hou
je van een enthousiaste schrijver en zoek je een schaakleraar, dan is dit een
fantastische partijenverzameling.